පර්දාවෙන් වැසුනු සදවතිය

                   පර්දාවෙන් වැසුනු සදවතිය

ජීවිතය කියන්නේ මොන තරම් සුන්දර දෙයක්ද? සමහරු ජීවිතය දකින්නේ විදවන දෙයක් විදිහට එත් සමහරු ඒක බොහොම සතුටු දායක දෙයක් කරගෙන ඉවරයි.....මම මුලින්ම  කියන්න ඕනි දේ තමයි මේක කාටවත් අපහාසයක් නෙමෙයි කියන එක මේකේ තීරකයා වෙන්න ඕනි කියවන ඔබ...........

නමින් ඇය අලීසා නමින් හිතාගන්න පුළුවන් නේද ඇය අයිති කොහාටද කියලා එයා මුස්ලිම් තරුණියක්.....එක පාරක් දැක්කම දෙපාරක් දකින්න  හිතෙන අලීසා මට මුණ ගැහෙන්නේ මාදුරු ඔය යුධ හමුදා පුහුණු පාසලේදී, ඒ නායකත්ව පුහුණුවට සම්බන්ධ වුනු වෙලේ..........මේ පුහුණුව පුහුණු  වට තුනක්ම,,,,,,

                                           

                                 

තිබුනත් ඒ තුනටම  ගියපු නැති අය තමයි මේකට  ඇවිල්ල හිටියේ. එකක් මේ පුහුණුවට තියන අකැමත්ත වගේම වෙනත් පෞද්ගලික හේතු කිවුවොත් හරි........හැබැයි මම මේ කියන කෙනා පුහුණුවට අවස්ථා තුනේම ඇවිත් තිබුනේ නැත්තේ එයාලගේ පවුල්  රාමුව ඇතුලේ ඉඩක් නොලැබීම. එකේ ප්‍රතිපලයක් විදිහට අවසානේ රැකියාව නැති වෙයි කියන බය දැනෙන ඇය මේ පුහුණුවට එන්න අවස්ථාව උදා කරගන්නවා.

පුහුණුව දවස් 14 ඒ කියන්නේ සති දෙකක් මේ සති දෙක ගෙවාගන්න දින එකම දවසට තුන් හතර පාර ගණන් කරපු අය හිටියා.වෙලාවට නැගිටින්න ඕනි වෙලාවට නිදාගන්න ඕනි, වෙලාවට හැමදේම ඒ කියන්නේ එකම රාමුවක්........ඒ රාමුව ඇතුලේ ජිවත් වෙන්න ගොඩක් දෙනෙක් අකමැති උනා .හැබැයි ඒ රාමු ගත උණු දේ උපරිම නිදහස කියන එක තමයි කියන එක තේරුම් ගත්ත කෙනෙක් හිට්යා... ඒ අලීසා, ඒ කියන්නේ එයාගේ සාමන්‍ය ලෝකේ හිරගේයක්ද?අනිත් අය නිහඩව ඉන්න වෙලාවක අලීසා මහ හයියෙන් කෑ ගහල සින්දු කිවුවා.දවස් 14 ඉවර වෙලා අපහු යන්න දින ලං වෙලා යන්න පිටත් උණු වෙලවේ අනිත් හැම කෙනෙක්ම සතුටු වෙනකොට අලීසා ඇඩුවා .ඒ හෙට ඉදන් තමන්ගේ ජිවිතේ ආපහු කොටු වෙනවා කියලා මතක් වෙලා....කදවුරෙන් පිටත් වෙනකොට අපි හැමෝටම සමුහ ජායාරුපයක් වගේම අපි කරපු කියපුව තියන DVD එකක් ලැබුනා.හැබැයි ඒ මතක සැමරුම් දෙකම අරගෙන නොගිය එකම  එක්කනෙක් හිටියා ඒ අලීසා.......ඒ කිසිම දෙයක් ගෙදර ගහින් පෙන්නන්න බෑ කියන එක තමයි එයා කිවුවේ ........මිනිස්සු වටා තියන සමහර බැදීම් කොච්චර තදද ?ඒ බැදීම් ගැන මිනිස්සු කොච්චර විදවනවද ?ඒකට හොදම උදාහරණය තමයි අලීසා...... ඒක හරිද වැරදිද කියන්න අපිට අයිතියක් නෑ.මේ පුහුණුවට ලංකාවේ හැම පැත්තෙන්ම අය ඇවිත් හිටියා .හෙට දවසේ ඒ කවුරු පාරක දැක්කත් ඒ අය අනිත් කෙනාට කතා කරයි....හැමෝම එක්ක හොදින් හිටපු අලීසා ට විතරක් අලීසා මුලින්ම කතා නොකරොත් කතා කරන්නේ නැති වෙයි .ඒ එයත් එක්ක තරහ හින්දා නෙමෙයි.මුළුමනින්ම මුණ වහගෙන සමාජේ අපිත් එක්ක ඉන්න එන අලීසාව කාටවත් අදුරගන්න බැරි හින්දා....

පොලිසියෙන් කැකිල්ලේ නඩු තීන්දුවක්

     පොලිසියෙන් කැකිල්ලේ නඩු තීන්දුවක් 

පොලිසිය කියන්නේ අපේ රටේ තියන සාමය ආරක්ෂා කරන්න තියන ප්‍රධාන ආයතනයක් ....එක ඇතුලේ අනන්තවත් හොද අය ඉන්නවා වගේම කමකට නැති අයත්  ඉන්නවා.....මේ එහෙම කෙනෙක් කරපු වැඩක් මගේ මිතුරෙකුට...........

මගේ යාලුවා දවසක් ගෙදර කුස්සියට ඕනි වෙලා තිබුණු සින්ක් එකක් කඩේකින් ගත්තා. ගෙදර අරගෙන ගහින් හයි කරන්න ගියාම තමයි  දැක්කේ.....එකේ පොඩි පිපිරුමක් ගහින් තියනවා. දැන් මොකද කරන්නේ මනුස්සයා ආපහු සින්ක් එකත් අරන් එක ගත්ත කඩේට ඇවිත් වෙලා තියන දේ කියලා අලුත් සින්ක් එකක් ඉල්ලුවා. කඩේ මුදලාලි කියන්නේ ඒක කඩෙන් උණු එකක් නෙමෙයි කියලා......අවසානේ යාලුවා කරපු වැඩේ  පොලිසියට කතා කරා........ටික වෙලාවක් යනකොට පොලිසියේ කෙනෙක් මේ කඩේ ලගට ආවා.

                                               

සිංහල කන්නද ?ඉතිහාසේ බොන්නද?

         සිංහල කන්නද ?ඉතිහාසේ බොන්නද?

මොකද හිතෙන්නේ අපි දැන් ඉන්නේ මොඩන් ලෝකෙක නේද එහෙවු එකේ රටක ඉතිහාසේ ඉගෙන ගෙන අල හාරන්නද ?අපේ ළමයි ඉගෙන ගන්න ඕනි කොම්පියුටර් ගැන ?අලුත් ගැජට් ගැන එහෙම නේද?අපේ රටේ හිටපු අධ්‍යාපන තීරණ ගැන ගන්න අය එහෙම හිතපු කාලෙකුත් තිබුනානේ නේද ?

අපේ රටේ ඉතිහාසේ විෂයක් විදිහට ඉගෙන ගත්තු කෙනෙක් රස්සාවක් ගන්න  ගියාම අපේ අය කිවුවේ මේ වගේ දෙයක් ඉගෙන ගෙන මොනවා කරන්නද කියලා හැබැයි එහෙම දේ ගැන දන්නේ නැති කෙනා රටට මොන තරම හානිදයකද කියලා පෙන්නේ, පස්සේ කරන්න ගන්න වැඩ දිහා බැලුවහම තමයි.අපේ රටේ කෙනෙක් රුසියාවේ ගියහම   මුලින්ම ඒ රටේ ඉතිහාසේ ගැන උගන්වනවා.ඒ ඇයි එකේ වැදගත්කම  ඒ අය දන්න නිසා හැබැයි අපේ රටේ මිනිස්සු ඉතිහාසේ වැඩක් නෑ කියලා කිවුවා 

                                           

එකේ ප්‍රතිපල අපිට හොදටම දැකගන්න ලැබුනා නේද?සිගිරිය බලන්න ආපු ළමයි වගයක් සිගිරි පාදේ අලුත් කුරුටු ගී ලිවුවනේ නේද ගුරුවරුත් බලාගෙන හිටියා කියනවනේ එක හින්දා ඒ දෙගොල්ලොටම ඉතිහාසේ උගන්වන්න වෙනවා .........අද ලෝකේ කොච්චර දියුණු උනත් මුලින්ම උගන්වන්න දේ තමයි ඉතිහාසය ...එක තමයි ඇත්ත

අනුන්ට අදාරය කරන්න කලින් තමන්ට ආදරය කරන්න

  අනුන්ට අදාරය කරන්න  කලින් තමන්ට ආදරය කරන්න 

අද ගොඩක් දෙනෙක්ගෙන් ඇහුවොත් මේ ලෝකේ වැඩි පුරම ආදරය කාටද කියලා...........ම්..........මොනවා නොකියයිද නේද?හැබැයි මේ ලෝකේ තමන් වැඩිපුරම ආදරේ කාටද?ඒ තමන්ටමයි.හිතන්න ඔබ ඉන්න තැන ගොඩනැගිල්ල  දැන් කඩා වැටෙන්න ලගයි.ඔබ ගොඩක් ආදරය කරනවා කියන කෙනත් ඔය ගොඩනැගිල්ලේම ඉන්නවා.ඔන්න දැන් ගොඩනැගිල්ල කඩා වැටෙනවා මොකද ඔබ කරන්නේ ඉස්සරලම එලියට පැන ගන්න එක නේද ?

හැබැයි එහෙම තමන්ටවත් ආදරය නොකරන මිනිස්සු ඕනි තරම් මේ ලෝකේ ඉන්නවා .හිතන්න මහ ලොකු වීරයෙක් වගේ මෝඩ පාටට සිගරට් එකක් උරන කෙනෙක් ගැන ඔහු තමන්ට විතරක් නෙමෙයි මේ සමාජෙටත් ලොකු හානියක් කරනවා ......අවසානේ ලෙඩ වෙලා රෝහලට දාන්න උනහම මේ රටේ අහිංසක මිනිස්සුන්ගේ සල්ලි මේ අය වෙනුවෙන් වෙන් කරන්න වෙනවා........මම ඇයි මේ ගැන ලියන්න ගත්තේ FB එකේ යාලුවෙක් ෆොටෝ එකක් දාලා දුම්බොන කෙනෙක්ගෙන් ඉපදුන ළමයෙක් ගැන මෙන්න ෆොටෝ එක හිතාගන්න පුළුවන් නේද?

             

ජය ශ්‍රී මහා බෝධි අංකුරයක් මයිලත්තාව ශ්‍රී කාස්‍යපා රාමයට .................

         ජය ශ්‍රී මහා බෝධි අංකුරයක් මයිලත්තාව ශ්‍රී  කාස්‍යපා රාමයට .................

අපේ බොදු ජනයාගේ මුදුන් මල් කඩ විදිහට සලකනු ලබන මුලික ස්ථානයක් ලෙසට අපට ජය ශ්‍රී මහා බෝධිය සැලකීමට පුළුවන් .අපේ ලංකාවට බුදු දහම ලැබීමත් සමගම ලැබුණු දායාද විදිහට සලකන්න පුළුවන්

එදා මෙදා කාලයේ හැමදාමත් එකම විදිහට ජය ශ්‍රී මහා බෝධීන් වහන්සේ වන්දනා කිරීම විශේෂත්වයක් .

මයිලත්තාව කියන්නේ සිගිරිය නගරයෙන් ඇතට වෙන්න තියන දුෂ්කර ගම්මානයක්...ගොවිතැන මුලික කර ගනිමින් තමන්ගේ දුෂ්කර ජීවිතය මේ අය ගෙවා දමනවා.... වල් අලි තර්ජනය මේ ගමට අලුත් දෙයක් නෙමෙයි නුගගොල්ලේ  ධිරානන්ද හාමුදුරුවෝ කියන්නේ මේ ගමේ පන්සලේ ඉන්න බොහොම උගත් තරුණ හිමි නමක්.....උන් වහන්සේ නිතරම ගමේ පන්සලේ දියුමුව ගැන නිතරම හිතනවා ඒ හින්දම තමයි.ගමේ අයට පහසුවෙන් වැදපුදා ගන්න පුළුවන් විදිහට ජය ශ්‍රී මහා බෝධියේ අංකුරයක් ......මයිලත්තාව පන්සලට වැඩම වන්න තිරණය කරන්නේ ඒ උත්සවය පහු ගිය දා පැවැත්වුනා මේ ඒ ගැන මතක සටහන් ........තවත් බොහෝ ශාසනික සේවයක් කරන්න ඔබ වහන්සේට දිගායු ලැබේවා.................................. 

                                                                      

වැඩ කරන්න යනවනම් බැට කෑමට බලන් ඉදින්

    වැඩ කරන්න යනවානම් බැට කෑමට බලන් ඉදින්

මම අද ලියන පොස්ටුව වෙන් වෙන්නේ ........අපේ රටේ වැඩ කරන්ඩ යන හින්දම තමන්ට ස්ථාන මාරුවීමක්  ඇගයීමක් විදිහට  ලැබෙන පරිපාලන නිලධාරියෙක් ගැන......මේ ලිපිය කියවන ඔබ දැනට ඉගෙන ගන්න කෙනෙක් වෙන්න පුළුවන් නැත්තන් රැකියාවක් කරන කෙනෙක් වෙන්න පුළුවන්.....ඒ හැමෝටම මේක වැදගත් වෙයි කියලා මම හිතනවා....... වටේ යන්න ඕනි නෑ. අපි කෙලින්ම කතාවට බහිමු.හැම කෙනෙක්ම අපේ රටේ දුප්පත් මිනිස්සුන්ගේ සල්ලි වලින් ඉගෙන ගන්නවා,අවසානේ අපේ බලාපොරොත්තුව වෙන්න ඕනි...අපි කරන රාජකාරිය හරහා ඒ මිනිස්සුන්ට දැනෙන්න සේවයක් කරන්න.......

               

ගෙදරින් නොදුන් නිසා පිටින් කෑම

             ගෙදරින් නොදුන් නිසා පිටින් කෑම

මගේ යහෙලියක් හිටියා පෙර  පාසල් ගුරුවරියක්  ......ටික කාලෙකින් මෙයාට ඕනි උනා රජයේ රැකියාවක් කරන්න.......අවසානේ ග්‍රාමසේවක පත් විමක් ලැබුනා ග්‍රාම සේවක කෙනෙක් කිවුවහම ඉතින් දන්නවනේ ගමේ හැම ප්‍රශ්නයක්ම එනවනේ

ඔන්න මෙයා ගිය අලුත් වැඩි අත්දැකීමකුත් නැනේ ....ගෑනු කෙනෙක් ආවා මෙයා හම්බ වෙන්න.......ඇවිත් කියනවා ......අනේ නෝනා නෝනත් ගැනු කෙනෙක් ...මම මේක කාට කියන්නද ...මගේ මිනිහා බොන්නේ නෑ......මට පාරක්වත් අතක් උස්සල ගහන්නෙත් නෑ........